راه ‌های پيشگيری از سرايت HIV چيست؟



راه ‌های پيشگيری از سرايت HIV چيست؟

به طور خلاصه، اقدامات پيشگيري از HIV را مي‌توان به سه دسته تقسيم كرد

1- پيشگيري از عفونت‌هاي فرصت طلب در افراد آلوده به HIV

2- پيشگيري از عفونت HIV در گروه‌هاي در معرض خطر

3- پيشگيري از عفونت HIV در جمعيت عمومي

1- با توجه به اينكه مهمترين پيامد آلودگي به HIV، بروز عفونت‌هاي فرصت طلب مي‌باشد، لذا بايد تا حد امكان از ايجاد اين عفونت‌ها در افراد HIV مثبت جلوگيري كرد. براي اين هدف دو كار مي‌توان انجام داد :

الف- پيشگيري دارويي : در مورد بعضي از عفونت‌هاي فرصت طلب مثل سل، مي‌توان با تجويز داروهايي از بروز آنها در افراد HIV مثبت و مبتلا به ايدز جلوگيري كرد.

ب- واكسيناسيون: با واكسيناسيون افراد HIV مثبت مي‌توان از بروز عفونت‌هايي مثل ذات الريه، ديفتري و كزاز، آنفولانزا و... پيشگيري نمود.

2- بعضي از افراد و گروه‌ها مثل معتادين تزريقي، كاركنان بهداشتي درماني، نوزادان متولد شده از مادران HIV مثبت، مبتلايان به عفونت‌هاي آميزشي و افراد با رفتارهاي جنسي پرخطر در معرض خطر بالاي آلودگي به HIV قرار دارند. لذا بايد توجه بيشتري به اين افراد مبذول داشت.

الف- زنان HIV مثبت بايد تا حد امكان از باردار شدن خود جلوگيري كنند. لذا توصيه مي‌شود كه در اين افراد از دو روش پيشگيري از بارداري به طور همزمان (Double method) استفاده گردد تا احتمال بارداري به حداقل برسد.

با اين حال اگر خانم HIV مثبت باردار شود با تجويز داروهاي ضد ويروسي در زمان بارداري سعي مي‌شود از انتقال HIV به جنين وي جلوگيري شود. البته تجويز اين داروها در زمان حاملگي همراه با خطراتي مي‌باشد، ضمن آنكه اين داروها بسيار گران و كمياب مي‌باشند. همچنين در نوزدان متولد شده از مادران HIV مثبت مي‌توان از داروهاي ضد ويروسي استفاده كرد.

ب- كاركنان بهداشتي درماني يكي از گروهاي در معرض خطر آلودگي به HIV مي باشند. لذا دستورالعمل‌هايي تحت عنوان ”احتياطات استاندارد“ تدوين شده است كه تمامي كاركنان بهداشتي درماني بايد آنها را به كار ببندند تا خطر انتقال HIV در آنها به حداقل برسد.

ج- يكي ديگر از گروه‌هاي پرخطر، معتادين تزريقي مي‌باشند كه بدليل استفاده مشترك از سرنگ و سوزن و رفتارهاي پرخطر ديگر، منبع مهم آلودگي به HIV در كشور به شمار مي‌روند. اقدامات پيشگيرانه در اين گروه شامل تشويق و ترغيب معتادين به ترك، تغيير اعتياد تزريقي به روش‌هاي كم خطرتر و در نهايت توزيع سرنگ و سوزن و كاندوم رايگان در بين آنها مي‌باشد. از اين اقدامات بعنوان راهكارهای ”كاهش آسيب“ ياد مي‌شود.

د- ابتلا به عفونت‌هاي آميزشي مثل سوزاك، سيفيلس و... خطر انتقال HIV را به دنبال دارد. از طرف ديگر درمان عفونت‌هاي آميزشي خطر احتمال آلودگي به HIV را كم مي‌كند. لذا تشخيص و درمان كامل عفونتهاي آميزشي در مبتلايان به آنها يكي از مهمترين اقدامات پيشگيري از ايدز به شمار مي‌رود.

هـ- افرادي كه رفتارهاي پرخطر به ويژه رفتارهاي پرخطر جنسي دارند لازم است كه تحت مشاوره قرار گيرند تا از خطرات آلودگي به HIV آگاه شوند و در صورت لزوم آزمايشات تشخيصي به طور داوطلبانه از آنها به عمل آيد. مشاوره و آازمايشات داوطلبانه در مراكز مشاوره بيماريهاي رفتاري در سراسر كشور به طور رايگان انجام مي‌شود.

3- پيشگيري از عفونت HIV در جمعيت عمومي شامل:

الف) آموزش همگاني در مورد HIV و ايدز و رفتارهاي پرخطر مرتبط با آن و

ب) تأمين سلامت خون و فرآورده‌هاي خوني مي‌شود.

مهمترين موضوع در آموزش رفتارهاي پرخطر، آموزش رفتارهاي جنسي سالم مي‌باشد.

ابتدا بايد ببينيم رفتار جنسي ناسالم و پرخطر چيست؟ رفتار جنسي ناسالم (UnsafeSex) هر گونه تماس جنسي را مي‌گويند كه در آن فرد از سلامت خود يا شريك جنسي خود ‌آگاه نباشد. مشكل از اين جا ناشي مي‌شود كه آگاهي از سلامت خود يا ديگران به راحتي امكانپذير نيست. بعنوان مثال؛ در حدود 90 درصد افراد HIV مثبت از آلوده بودن خودشان اطلاعي ندارند. از طرف ديگر؛ منفي بودن آزمايشات تشخيصي در ابتدای آلودگي با HIV نمي‌تواند دليل سالم بودن فرد باشد زيرا نتيجه اين آزمايشات در اوايل دوره آلودگي معمولاً منفي مي‌باشد. پس چاره چيست؟

براي آگاهي از سلامت افراد بايد به رفتارهاي آنها توجه كرد. اگر فردي از رفتارهاي پرخطر آگاهي داشته باشد بهتر مي‌تواند در خصوص سلامت خود يا شريك جنسي خود قضاوت كند. داشتن رفتارهاي پرخطر احتمال آلودگي به HIV و ساير عفونت‌هاي‌آميزشي را بيشتر مي‌كند.

رفتارهاي جنسي پرخطر كدامند؟

رفتارهاي حنسي پرخطر عبارتند از :

• داشتن شركاي جنسي متعدد

• تماس‌هاي جنسي نامعمول (تماس مقعدي و دهاني)

• متوسل شدن به خشونت در زمان تماس جنسي

• مصرف الكل، مواد مخدر و يا روانگردان قبل از برقراري تماس جنسي

• تماس جنسي محافظت نشده ( عدم استفاده از كاندوم)

بنابراين براي پيشگيري از HIV و ايدز در جامعه بايد رفتارهاي جنسي سالم را به افراد به ويژه نوجوانان و جوانان آموزش داد.

آيا چيزي مي‌تواند HIV ايجاد كند ؟

خير؛ HIV خلق نمیشود. بعنوان مثال٬ رابطه جنسي بدون محافظ تنها در صورتي خطرناكست كه يك شريك جنسي با ويروس آلوده باشد. اگر شريك جنسي شما HIV منفي است هر نوع رابطه و فعاليت جنسي بين شما نمي‌تواند سبب آلودگي شما به HIV گردد، بعنوان مثال داشتن رابطه تماس مقعدی (anal sex) نمي‌تواند HIV خلق كند و يا بعنوان مثال شما بوسيلة masturbation (استمنا) به HIV آلوده نخواهيد شد.

خطر در تماس های جنسی بيشتر درعدم شناخت کافی سوابق خونی شريک جنسی شماست. در هر صورت برای اطمينان از کاندوم استفاده کنيد. مگر تا زمانی که مطمئن باشيد که هيچ کدام از شما شريک جنسی ديگری ندارد و قبلاً آلوده به ويروس نشده است.

مقاومت در برابر فشارهاي جنسي چيست و چگونه مي توان آن را عملي نمود؟

هنگام مستولي شدن هيجان بر شما امكان دارد تمامي توصيه هاي ما از ياد شما برود متاسفانه شما در اين زمان در معرض فشارهاي جنسي قرار داريد داشتن اطلاعات لازم در مورد راههاي انتقال عفونت HIV كافي نمي باشد.

پرهيز، وفاداري به همسر و روابط جنسي سالم نيز كافي نيست شما بايد از انواع فشارهاي جنسي آگاهي داشته و بتوانيد در برابر آنها مقاومت نماييد ما در اين بخش به توضيح و بررسي فشارهاي جنسي كلامي و فيزيكي خواهيم پرداخت.

مقاومت در برابر فشارهاي جنسي فيزيكي

والدين همواره به فرزندان خود به خصوص دختران سفارش مي كنند تا از رفتن به مكانهاي ناشناخته خودداري نمايند.

امكان تجاوزات جنسي در اين مكانها بسيار زياد مي باشد. والدين و جوانان بايد همواره اين نكات را مد نظر داشته باشند.

طبق آمارهاي ارائه شده از سوي دفتر آمار دادگاه جنايات ملي آمريكا در سال 1990 بيش از 70000 مورد تجاوز جنسي در آمريكا گزار شده است. و اين تنها 5/1 تعداد تجاوزات انجام شده مي باشد يعني در سال 1990 نزديك به 350000 تجاوز جنسي در آمريكا به وقوع پيوسته است.

بسياري از تجاوزات جنسي خشونت آميز در مورد دانشجويان دانشگاهي به انجام رسيده است كه تنها 20% آنها توسط افراد غريبه صورت گرفته است . بسياري از اين تجاوزات در قرار ملاقاتهاي گذاشته شده به انجام رسيده است.

سالانه در سراسر دنيا هزاران و شايد هم ميليونها دانش آموز و دانشجوي دختر ، قرباني تجاوزات جنسي پسران دانشجو و يا دانش آموز مي شوند بسياري از اين افراد مدعي هستند كه آنها به علت تهديد و فشار فيزيكي مردان مجبور به قبول برقراري ارتباط جنسي شده اند.

روابط جنسي اجباري نمونة واضحي از تجاوز محسوب مي شود و دختران و زنان همواره بايد جوانب احتياط را رعايت نمايند.

زيرا گاهي اوقات هر چند كه يك متجاوز مقصر مي باشد ولي قرباني نيز عاري از گناه نيست.

مقاومت در برابر فشارهاي جنسي كلامي

فشارهاي جنسي كلامي ، اغوا نمودن به منظور قبول برقراري ارتباط جنسي توسط جنس مخالف مي باشد و متاسفانه امروزه ما شاهد بسياري از فشارهاي جنسي كلامي و فيزيكي مي باشيم.

توجه به نكات زير بسيار مهم ضروري است :

1) از صحبت نمودن با افراد غريبه و نا آشنا بپرهيزيد .

2) از رفتن به مجالسي كه شئون اخلاقي در آنها رعايت نمي شود بپرهيزيد.

3) با همكلاسيهاي و يا دوستاني كه به خوبي آنها را نمي شناسيد قرار ملاقات خصوصي نگذاريد

4) از پوشيدن لباسهاي نامناسب بپرهيزيد

- هنگامي مورد تجاوز جنسي قرار گرفتن فرياد بزنيد: « آتش ».... زيرا عموم مردم در مقابل اين كلمه (آ تش) احساس مسئوليت بيشتري مي نمايند.

- همواره به توصيه والدين و مسئولان مدارس و دانشگاهها توجه نماييد

- اگر چه روابط جنسي بخشي مهمي از زندگي است ولي رعايت عفت اخلاقي از واجبات مي باشد.

براي اغوا نمودن شما براي برقراري روابط جنسي ممكن است از كلمات زير استفاده شود:

- اگر قبول نكني٬ ديگر تو را دوست ندارم

- اگر قبول نكني٬ با فرد ديگري دوست خواهم شد

- اگر قبول نكني٬ سرد و بي روح هستي

- اگر قبول نكني٬ حتما داراي عيب و نقصي هستي

- اگر قبول نكني ...


نكات مهم در تماسهاي شغلي :

1- انتقال HIV از راه پوست سالم در هيچ مكان يا شرايطي به اثبات نرسيده است .

2- هيچگونه خطر انتقال HIV از راه تماس نزديك با بيماران، مواجهه با قطرات پخش شده در هوا و حتي تماس با سطوح محيطي مشاهده نگرديده است .

3- تقريبا تمام موارد قطعي انتقال HIV مربوط به خون يا ديگر مايعات آلوده به خون بوده و تنها دو مورد انتقال غير اين راه بوده است (يك مورد در اثر مايع جنب خوني وديگري دراثر كشت غليظ شده HIV)

4- تاكنون هيچ مورد انتقال شغلي از راه ترشحات مهبل، مني و شير گزارش نشده است، باوجود اين مسئله ، بايستي درتمام تماسها اصول احتياطات استاندارد را رعايت نمود.

5- تاكنون هيچ مورد انتقال HBV و HIV از راه تنفس دهان به دهان گزارش نشده است ولي براي پيشگيري از انتقال عفونت هرپس سيمپلكس و نايسريامننژيتديس و احتمال تئوريك انتقال HIV و HBV در اين موارد از ماسكهاي مخصوص استفاده شده و بعد از مصرف ضد عفوني گردند.

6-رعايت احتياطات استاندارد در موارد جراحي تا 93% از تماس باخون پيشگيري مي نمايد.

تماسهاي شغلي كه مي تواند موجب انتقال HIV شود عبارتند از :

1-آسيبهاي مربوط به تماس جلدي مثل فرورفتن سوزن يا بريدگي توسط سوزن يا اشياء تيز ديگر

2-آ لودگي غشاء هاي مخاطي

3-الودگي پوست غير سالم يا اسيب ديده از طريق خراشيدگي يا درماتيت ها (البته در پوست منافذ غير قابل تشخيص وجود دارد كه گاهي HIV از اين منافذ مي تواند وارد شود)

منابع HIV شامل خون ،مايعات خوني بافت ها و ديگر مايعات بدن نظير مني ، ترشحات واژينال، مايع مغزي-نخاعي٬ مايع سينوويال، پريتونئال پريكارديال و مايع آمنيوتيك كه همه اينها مي توانند موجب انتقال عفونت HIV به ديگران شوند. در خصوص بزاق به طور كلي تماس با بزاق يك فرد آلوده به HIV در صورتي كه خون قابل روئيت در آن وجود نداشته باشد بعنوان يك عامل خطر آفرين براي انتقال HIV مطرح نمي شود تماس با اشك، عرق ادرار و مدفوع غير خوني شخص آلوده نمي تواند به عنوان عامل خطر آفرين انتقال HIV محسوب گردند.

HIV از طريق شير انسان آلوده مي تواند به نوزاد يا كودك منتقل شود. اما تماس با شير انسان بعنوان يك تماس شغلي براي انتقال HIV درنظر گرفته نمي شود مطالعات نشان داده است كه متوسط خطر انتقال HIV توسط سوزن و يا ديگر آسيبهاي جلدي توسط اشياء تيز آلوده به HIV حدود 0.32% است .

(يك عفونت بعد از 2885 تماس از طريق غشاي مخاطي يا پوست آسيب ديده )

طر انتقال بيمارستاني HIV از بيماران آلوده به ساير بيماران :

سوزن هاي آلوده به HIV و استفاده مجدد از آنها در 41 كودك بستري دربيمارستهاي شوروي سابق ، موجب آلودگي آنها گرديده است.

حداقل 9 مورد انتقال HIV از بخشهاي همودياليز از كلمبيا گزارش گرديده است كه به علت استريليزاسيون ناكافي وسايل وسوزنهاي آلوده بوده است وموارد مشابهي از كشورهاي آرژانتين گزارش شده است .

در ضمن انجام تست HIV قبل از عمل جراحي نمي تواند موجب ممانعت از ابتلاي شغلي HIV گردد وتوصيه به انجام آن نمي شود.

اساس پيشگيري اوليه پرسنل پزشكي دررابطه با HIV اين است كه خون تمام افراد مي بايست آلوده فرض شود مگر خلاف آن ثابت شود (رعايت احتياطات استاندارد)

پرسنل پزشكي درصورت فرو رفتن سوزن مشكوك يا آلوده به HIV به دست و …بايد در اسرع وقت به مراكز بهداشت استان و يا شهرستان مراجعه كنند(داروهاي Zidovudine Lamivudine , Indinavir جهت كموپرفيلاكسي توصيه شده اند).

درصورت پاشيده شدن خون و مايعات آلوده به HIV به محيط ،مركز كنترل بيماريها (CDC) توصيه مي كند كه :

1- دستكش و درصورت لزوم ساير وسايل محافظ پوشيده شود.

2- با دستگاه كاغذي حوله اي ، خون و مواد ريخته شده در محيط پاك شود .

3-محل با آب و صابون شسته شود.

4-درصورتي كه سطح آلوده صاف باشد با محلول 1:100 (10000 ppm) هيپوكلريت سديم (وايتكس) عفونت زدايي شود و اگر سطح آلوده ناهموار و داراي خلل و فرج باشد با محلول 1:10 (ppm 100000) گندزاديي شود. اگر بيش از 30سي سي خون درمحلي ريخته شود بايستي خون را با حوله كاغذي بپوشانيم وبرروي حوله محلول 1:10هيپوكريت سديم ريخته پس از 10 دقيقه محل را با آب صابون شستشو دهيم و دوباره آنها را با هيپوکلريت سديم گندزدايي نماييم.

دندانپزشكان براي كاهش خطر ابتلا و اصابت سوزن بايد كارهاي زير را انجام دهند:

از دستكش استفاده كنند.

پس از تماس با هر بيمار دستكش ها تعويض گردد.

دستكش ها در دست شسته نشوند ويا از آن استفاده مجدد نشود.

بلافاصله پس از درآوردن دستكش ها ، دست ها شسته شوند.

دندانپزشكان جهت جلوگيري از پاشيده شدن خون و ترشحات ، از ماسك ، عينك و يا محافظ صورت استفاده نمايند.

به هيچ وجه نوك سوزن را به طرف خود نگيرند.

سوزن مصرف شده از سرنگ مصرف شده از سرنگ جدانشود، خم نشوند، شكسته و يا دست كاري نگردد.

هرگز درپوش ها ي مصرف شده مجددا بر روي سوزن قرار داده نشود

مي توان از كاتترهاي جديد كه در حرارت بالاسوزن را قطع و خاكستر مي كند استفاده نمود. با اين وجود بايد دانست كه درحال حاضر پيشگيري رفتاري ، مؤثرترين راه براي جلوگيري از گسترش بيشتر عفونت HIV شناخته شده است .

احتياطات استاندارد

STANDARD PRDCAUTIONS

( برای كاركنان بهداشتي - درماني )

كليه نمونه هاي خون، مايعات بدن و مواد و ترشحات دفعي (بجز عرق ) پرخطر و آلوده فرض گردد.

شستن صحيح دستها با آب وصابون قبل و بعد از معاينه بيمار٬ كمك كننده است.

قبل از تماس با هر نوع مايع بدن (جزعرق ) دستكش داشته باشيد.

استفاده از گان ،ماسك وپوشش چشم ، درزماني كه خطر پاشيده شدن خون ومايعات ديگر مي رود (هنگام زايمان ، آندوسكوپي ، درناژ يا ساكشن و…) الزامي است.

جهت وسايل چند بار مصرف استريلزاسيون (اتوكلاو.فورو) يا گندزدايي سطح بالا صورت گيرد.

سرنگ وسوزنهاي استفاده شده در سطلهاي مخصوص غير قابل نفوذ انداخته شده (سوزنها شكسته ، خم و سرپوش گذاري نشود) سپس ضد عفوني وبعد به طريق بهداشتي دفع گردد.

ست احياء جهت جلوگيري از تماس دهان با دهان درموارد تنفس مصنوعي در دسترس باشد .

لوازم آلوده به مايعات بدن بيمار به نحوي جمع آوري گردد كه از مواجهه پوست و مخاط با آنها و آلوده شدن لباس و انتقال ميكروارگانيسم ها به ساير بيماران ومحيط جلوگيري بعمل آيد.

تزريقات محدود گردد و حتي الامكان از داروهاي غير ترزيقي استفاده گردد.

پرسنل بهداشتي درماني درصورتي كه داراي زخم باز ، درماتيت و…باشند تا زمان بهبودي كامل خود از مراقبت مستقيم بيماران خودداري نموده وياحتما از دستكش استفاده نمايند.

ايزوله (جداسازي بيمار) از موارد احتياطات استاندارد نيست.(مگر درمواردي كه راه انتقال بيماري هوائي « سل فعال ريوي » و يا موارد خاص مانند آبسه باز باشد و يا بيمار همكاري و رعايت بهداشت را ننمايد كه با نظر كميته عفونت بايستي بيمار ايزوله گردد.)

نيازي به جداسازي ظروف غذاي بيماران نيست و تنها شستشوي عادي با مايع ظرفشويي كافي است .

درصورت ريختن خون و يا ساير مايعات بدن افراد روي سطوح محيطي٬ ابتدا دستكش پوشيده سپس با دستمال قابل جذب محل راتميز نموده و بعد با آب و صابون شسته سپس در محل، هيپوكلريت سديم 1% -ريخته و 10دقيقه بعد تميز نمايد.

تمام مواردي كه مواجهه قابل ملاحظه اي روي داده (فرورفتن سوزن به بدن با احتمال آلودگي) بايستي فوراً گزارش گردد.

نظافت محيط بايستي بطور روتين و معمول انجام شود.

تمام ملحفه هاي كثيف و آلوده بايد در همان محلي كه مورد استفاده قرارگرفته اند در داخل كيسه مخصوص قرار بگيرند.

الفباي پيشگيري از ايدز

HIV مي تواند از طريق ترشحات جنسي، خون يا شير مادر آلوده منتقل شود. در نتيجه پيشگيري از HIV شامل محدوده گسترده اي از فعاليتها شامل جلوگيري از انتقال مادر به كودك، كاهش خطر در معتادان تزريقي و اقدامات پيشگيرانه براي كاركنان بخشهاي بهداشتي - درماني مي شود. در اين قسمت تاكيد بر استراتژيهاي پيشگيري از انتقال جنسي HIV مي باشد كه تحت عنوان ABC (الفباي پيشگيري از ايدز) بحث مي شود.

الفباي پيشگيري از ايدز چيست؟

يكي از مشكلات مبحث الفباي پيشگيري از ايدز، نبود تعريف واضح و روشن از آن است. به نظر مي رسد كه اين شعار براي اولين بار در اواخر 1990 به وسيله دولت Botswana بكار گرفته شد كه در تابلوهاي تبليغاتي در سطح كشور اين جمله نوشته شده بود:

اجتناب از ايدز به راحتي A B C

Abstain = A (پرهيز)

Be faithful = B (پايبندي)

Condomise = C (استفاده از كاندوم)

آيا اين جمله چيز جديدي بود ؟

در اواخر 1980 به اين موضوع پي برده شد كه افراد مي توانند از طريق مراقبت در فعاليتهاي جنسي در كاهش و يا اجتناب از انتقال HIV نقش داشته باشند. مي توان با اجتناب از هر گونه فعاليت جنسي كه مي تواند منجر به انتقال HIV شود (Abstain) و همچنين كاهش خطر از طريق اجتناب از رابطه جنسي با افراد مشكوك به آلودگي (Be faithful) يا از طريق استفاده صحيح و پيوسته از كاندوم (condomise) از اين خطر جلوگيري كرد.

در حقيقت Botswana چيز جديدي در پيشگيري از ايدز بوجود نياورد و تنها خطرات شناخته شده در كاهش انتقال HIV را كنار هم گذاشت.

پس چرا اين موضوع مورد بحث و مجادله است؟

تعريف ABC كه بوسيله Botswana ارائه شد بطور خاص مورد بحث و جدل نيست. در شعارهاي فعاليتهاي مبارزاتي عمومي عليه ايدز تلاشي در جهت روشن كردن اينكه كدام بخش از A و B يا C بايستي مورد تاكيد قرار گيرند يا چه كساني بايستي مورد توجه بيشتري قرار گيرند٬ نشده بود. ولي از زمان استفاده اين شعار در Botswana انواع ديگري از تعريف ABC خصوصا توسط PEPFAR و UNAIDS (بخش مبارزه با ايدز سازمان ملل) ارائه شد.

تعريف PEPFAR از ABC :

(PEPFAR = The President's Emergency Plan for AIDS Relief)

PEPFAR استراتژي ABC را از طريق مداخلات جمعيتي خاص (specific interventions Population) با تاكيد بر موارد زير دنبال مي كند:.

1-پرهيز براي جوانان شامل به تاخير انداختن تماسهاي جنسي تا زمان ازدواج

2-انجام تست HIV و پايبندي به زندگي زناشويي وداشتن رابطه جنسي تنها با همسر خود

3-استفاده صحيح و مداوم از كاندوم براي كساني كه رفتارهاي پرخطر دارند. افراد با رفتار پر خطر شامل :

a- تن فروشان (روسپي ها)

b- رفتار هاي جنسي در زوجهايي كه در يكي از آنها آلودگی به HIV ثابت شده است.

c- سوء استفاده از مواد (شامل: الکل و مواد مخدر و ...) (Substance Abusers)

تعريف PEPFAR شامل ترقيب جوانان به استفاده از كاندوم بطور عام نمي باشد.


تعريف UNAIDS (united Nation AIDS) از ABC چيست ؟

1-پرهيز يا به تاخير انداختن اولين رابطه جنسي

2-ايمن تر باقي ماندن از طريق پايبندي به يك شريك جنسي يا از طريق كاهش تعداد شركاي جنسي

3- استفاده صحيح و مداوم از كاندوم براي جواناني كه از نظر جنسي فعالند ٬ زوجهايي كه يكي از آنها HIV مثبت است ٬ روسپي ها و شركاي جنسيشان و هر كه تماس جنسي با فردي كه در معرض HIV بوده٬ داشته است.

بنابراين مجادله بر سر اين دو تعريف است٬ خصوصا كه در تعريف PEPFAR تشويقي در جهت استفاده از كاندوم در جوانان نشده است و در تعريف abstinence تاكيد بر پرهيز از تماس جنسي تا زمان ازدواج است.

چرا کشور اوگاندا در الفباي پيشگيري از ايدز بيش از همه مورد توجه قرار ميگيرد؟

چونکه گفته مي شود روند الفباي پيشگيري از ايدز در اوگاندا شروع شد و برخي ديگر مي گويند كه موفقيت منحصر به فردي در كاهش شيوع HIV در اوگاندا بدست آمد.